Ασυνείδητος , αγράμματος κι ανιστόρητος…

«Μακεδονία του Ίλιντεν» προσπάθησε  να μας πασάρει ο ανιστόρητος πρωθυπουργός Τσίπρας, με υπόδειξη του Σκοπιανού  κομιτατζή Ζάεφ, και με άμεση υπογραφή των δύο πρωθυπουργών χωρίς την έγκριση της Βουλής… !!!

Ο εθνομηδενιστής  Τσίπρας, γνήσιος απόγονος των κατσαπλιάδων του ΔΣΕ , που ξεπούλαγαν την Μακεδονία σε Τίτο και Στάλιν, ολοκληρώνει το καταστροφικό έργο.

Παρουσίασε ως λύση του Σκοπιανού τον όρο « Μακεδονία του Ίλιντεν», μια κατεξοχήν αλυτρωτική δοξασία των βουλγαροσλάβων…

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Η εξέγερση του Ίλιντεν - προφήτη Ηλία - έγινε στις 20 Ιουλίου 1903 (με το Ιουλιανό ημερολόγιο), ανήμερα του Προφήτη Ηλία και ήταν έργο της Εσωτερικής Μακεδονο-Αδριανουπολιτικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΑΕΟ-VMRO), του προγόνου των σημερινών ακραίων εθνικιστών των Σκοπίων.

Το βασικό της σύνθημα ήταν «Η Μακεδονία για τους Μακεδόνες» και πολιτικό της πρόγραμμα η δημιουργία μιας αυτόνομης (στην αρχή και ανεξάρτητης στη συνέχεια) Μακεδονίας, που θα περιλάμβανε και το σύνολο της μετέπειτα ελληνικής Μακεδονίας, με ηγετικό και κυρίαρχο το σλαβομακεδονικό στοιχείο.

Πρόκειται για την εξέγερση που γέννησε τον Μακεδονισμό που υιοθέτησε πολύ αργότερα ο Τίτο και μετά το 1991 στην πιο επιθετική μορφή του το κράτος των Σκοπίων, ιδίως επί Γκρουέφσκι.

Χρειάζεται να υπάρχει απόλυτη έλλειψη αντίληψης της ιστορίας ή ακραία αδιαφορία και κυνισμός (χωρίς να αποκλείεται βέβαια να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα), για να γίνει αποδεκτή από την ελληνική πλευρά έστω και η ιδέα μιας τέτοιας «λύσης».  Αυτός ο καταστροφικός  συνδυασμός λογικής όμως υπάρχει στο ιδεοληπτικό μυαλό του Τσίπρα και στην παρέα του μαζί και του συνεργαζόμενου Κοτζιά.

Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Η κοινά αποδεκτή ελληνική θέση, τουλάχιστον μετά το Βουκουρέστι, ήταν ότι το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» υπονοεί αλυτρωτισμό και χρειάζεται για να ζήσουν οι δύο λαοί ομαλά ο αλυτρωτισμός αυτός να εγκαταλειφθεί από την πλευρά των Σκοπίων, με μια ουδέτερη ονομασία, που προσπαθούμε να επιτύχουμε με τα ονόματα που κατά καιρούς έχουν συζητηθεί στο πλαίσιο της λεγόμενης σύνθετης ονομασίας.

Με την ονομασία «Μακεδονία του Ίλιντεν» η πλευρά των Σκοπίων στέλνει το μήνυμα ότι η συγκεκριμένη χώρα υιοθετεί -και ζητά και την ελληνική μάλιστα συνυπογραφή- το ιστορικό σχέδιο του VMRO, «η Μακεδονία στους Μακεδόνες».

Υιοθετεί δηλαδή τον αλυτρωτισμό στην πιο ανόθευτη και προφανή μορφή του. Και μάλιστα όχι σε κάποια παράγραφο του Συντάγματος αλλά στην ίδια την ονομασία του γειτονικού κράτους.

Διαβάζω  με φρίκη και αγανάκτηση, ότι η ελληνική κυβέρνηση αντιμετώπισε θετικά την συγκεκριμένη πρόταση, γιατί όπως διαρρέει «η εξέγερση είχε οικονομικο-κοινωνικό χαρακτήρα με τη συμμετοχή αγροτών και οι τότε εξεγερμένοι είχαν καλέσει Έλληνες και Αλβανούς για να λάβουν μέρος». Απορώ και εξίσταμαι γιατί το κάνουν αυτό…

Πιθανώς καθώς η συγκεκριμένη οργάνωση (VMRO) είχε στη γένεσή της πρωτόγονα αναρχο-κομουνιστικά χαρακτηριστικά και τους αισθάνονται κάπως σαν πολιτικούς προγόνους. Μην ξεχνάμε άλλωστε και την σχέση ΚΚΕ και σλαβοβούλγαρων την περίοδο του μεσοπολέμου αλλά και του συμμοριτοπολέμου.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,πέραν της διαρκούς εξαπάτησης του ελληνικού λαού,  με την ανερμάτιστη εξωτερική τους πολιτική  ανοίγουν την πόρτα του διαμελισμού της Ελλάδας κατά την γερμανική υπόδειξη, σε Σλάβους και Τούρκους.

Προσωπικά  παραμένω υποστηρικτής μιας λογικής λύσης που θα εξομαλύνει τις σχέσεις των δύο χωρών, με βάση όμως την ειλικρινή εγκατάλειψη από την πλευρά των Σκοπίων του «μακεδονισμού», δηλαδή του αλυτρωτισμού των σλαβοβούλγαρων γειτόνων μας και την χρήση  του όρου «Βαρντάρσκα» έτσι όπως αποκαλείτο η περιοχή πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εδώ όμως αντί για εγκατάλειψη του αλυτρωτισμού τον κάνουμε φλάμπουρο erga omnes.

Έλεος  ανιστόρητε Τσίπρα…