Πριν από μερικές ημέρες τα υπόγεια του
Μαξίμου και το ρετιρέ της εφημερίδας του Κώστα Βαξεβάνη, δημοσιοποίησε email
του ανώτατου στελέχους της Novartis, Κ. Φρουζή, με τα οποία «επιβεβαιωνόταν» τα
ραντεβού που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αμέσως, βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε
ανακοίνωση και ζητούσε εξηγήσεις, ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε το
δημοσίευμα στη Βουλή για να πλήξει τον πολιτικό του αντίπαλο.
Τι κι αν ο Μητσοτάκης απάντησε, τι κι αν ο
ίδιος ο Φρουζής με ανακοίνωσή του είπε ότι έχει συναντήσει πολλά στελέχη και
της παρούσας κυβέρνησης; Η λάσπη στον ανεμιστήρα ήταν αυτή που έπρεπε να
μείνει, όπως και να ενισχυθεί η γραμμή πόλωσης, το «αφήγημα» που φτιάχνει το
Μαξίμου ενόψει εκλογών.
Το δίλημμα «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» δεν
περνά πλέον μιας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγινε η πιο μνημονιακή απ’ όλες.
Το δίλημμα «αριστερά – δεξιά» είναι
ξεπερασμένο, οι «πατριώτες και οι εθνικιστές» καταρρίφθηκε από το «φιάσκο» των
Πρεσπών. Τι άλλο έμεινε; Μα φυσικά το γνωστό σε όλους μας… ηθικό πλεονέκτημα
της αριστεράς.
Μ’ αυτό θα πορευτεί προς τις κάλπες ο
Τσίπρας: «Εμείς οι αδιάφθοροι, εσείς οι διαπλεκόμενοι» θα είναι το δίλημμα που
θα ρίξουν στους πολίτες, ρίχνοντας βεβαίως όλη τη λάσπη που θα βρουν στον
ανεμιστήρα κι όποιον πάρει ο Χάρος.
Ας δούμε, όμως, τι είναι διαπλοκή στα
χρόνια της αριστερής διακυβέρνησης; Είναι απλά συκοφαντίες των πολιτικών
αντιπάλων; Είναι πενταροδεκάρες για τις οποίες δεν αξίζει κανείς να ασχολείται;
Ή μήπως είναι «τρελές μπίζνες» με κολλητούς
επιχειρηματίες που κερδίζουν εκατομμύρια; Μήπως είναι στήριξη από μεγαλόσχημους
της ελίτ της χώρας και με αντάλλαγμα χαριστικές ρυθμίσεις, στημένοι
διαγωνισμοί, χρυσές συμβάσεις, δημόσια έργα σε ημετέρους;
Ας δούμε την υπόθεση της Αττικής οδού.
Οποιος γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα θα έχει μάθει π.χ. ότι από τις πλαϊνές
πόρτες του Μαξίμου περνούσε (και μάλλον περνά) για μια περίοδος πολύ συχνά ο
επιχειρηματίας Φώτης Μπόμπολας. Η γνωριμία με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Παππά,
είχε γίνει σε σπίτι των ανατολικών προαστίων κι έκτοτε οι επαφές ήταν συχνές
και με όλη την οικογένεια.
Ετσι, ως του θαύματος, η μεγάλη μπίζνα
έγινε με την Αττική οδό. Να θυμίσουμε ότι πριν το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ, με μπροστάρη
τον νυν υπουργός Υποδομών, Χρήστο Σπίρτζη, έλεγε ότι ο χρυσοφόρος οδικός άξονας
έπρεπε να επιστρέψει και νωρίτερα στο δημόσιο προκειμένου να μη βγάζει τρελά
λεφτά ο επιχειρηματίας Μπόμπολας και οι υπόλοιποι μέτοχοι.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Σπίρτζης έλεγε ότι θα
κάνει έρευνα στα οικονομικά της Αττικής οδού προκειμένου να διαπιστωθεί αν
έπρεπε να επιστρέψει νωρίτερα από 2024 στο Δημόσιο.
«Αν θυμάμαι καλά το 2023 ή το 2024 πρέπει
να παραδοθεί η Αττική Οδός Έχουμε μια κοινωνία που έχει διαμορφώσει μια άποψη
ότι έχει γίνει απόσβεση της Αττικής Οδού, έχουμε έναν παραχωρησιούχο που λέει
ότι δεν έχει γίνει απόσβεση της Αττικής Οδού», έλεγε το καλοκαίρι του 2015. Τι
έκανε;
Μα φυσικά ένα τρελό δωράκι αξίας 100 εκατ.
ευρώ καθώς επέκτεινε τη σύμβαση και ο δρόμος θα μείνει στους παραχωρησιούχους
για άλλα δύο χρόνια, μέχρι το 2026.
Όταν λέμε παραχωρησιούχους εννοούμε τον
Ελλάκτωρ με ποσοστό 60% και της J & P Αβαξ με 30% που θα έχουν τη
δυνατότητα να ελέγχουν το δρόμο επιπλέον χρόνο αλλά και να ελέγχουν το παιχνίδι
των μελετών για τις επεκτάσεις της Αττικής οδού.
Θα έχει ενδιαφέρον ο διαγωνισμός για τα
έργα που αναμένεται να ξεπεράσουν το 1,5 δις ευρώ. Θα είναι διαφανής ή μήπως
πρόκειται για «σημαδεμένο παιχνίδι» μιας και η κοινοπραξία που ελέγχει την
Αττική οδό και που έχει την τεχνογνωσία (και την πρόσβαση στις μελέτες) θα
εκκινεί από πιο πλεονεκτική θέση;
Υπενθυμίζεται ότι ο δρόμος έχει ετήσια κέρδη
άνω των 40 εκατ. ευρώ και οι διελεύσεις κινούνται στα επίπεδα των 200 χιλ.
ημερησίως.
Το αεροδρόμιο
Μια άλλη περίεργη ιστορία αφορά στο
«Ελευθέριος Βενιζέλος» και κάποιοι αφήνουν να εννοηθεί ότι κάποιο πολύ μεγάλο
«δώρο» πήγε να γίνει αλλά αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή. Δεν είναι μια απλή…
κοινωνική συναναστροφή όπως αυτές που αρέσκεται να αναδεικνύει το… τρίτο
υπόγειο του Μαξίμου αλλά είναι μια συμφωνία που στην αρχή ήταν εξευτελιστική
ώστε ακόμη και η φιλική προς τον ΣΥΡΙΖΑ, Κομισιόν αναγκάστηκε να βγει από τα
ρούχα της.
Αφορά στην επέκταση της σύμβασης
διαχείρισης του αεροδρομίου για 20 χρόνια, από το 2026 στο 2046. Το μεγάλο
ερωτηματικό που γεννήθηκε είναι πώς μια αρχική αποτίμηση πριν από 1,5 χρόνο,
για ένα τίμημα της τάξης των 600 εκατ. ευρώ έφτασε μετά από… σκληρή
διαπραγμάτευση στο 1,36 δις ευρώ, δηλαδή πάνω από το διπλάσιο.
Το 2017 η κυβέρνηση φέρεται να αποδέχθηκε
το τίμημα των 614 εκατ. ευρώ και θα προχωρούσε η σύμβαση επέκτασης για 20
χρόνια. Αν δεν το έπαιρναν χαμπάρι στις Βρυξέλλες και στην Επιτροπή
Ανταγωνισμού, την ιδιαίτερα προσεκτική DG Com, θα είχαμε το μεγαλύτερο σκάνδαλο
των τελευταίων ετών.
Η Επιτροπή ήγειρε αντιδράσεις για το χαμηλό
τίμημα, ξεκίνησε νέα διαπραγμάτευση για να καταλήξει στο 1,3 δις ευρώ.
Προσπάθησαν κάποιοι να δώσουν τα 20 χρόνια
μπιρ παρά; Ηταν τόσο ανόητοι που δεν ήξεραν ούτε μια αποτίμηση να κάνουν;
Θέλησαν να κάνουν ένα «δώρο» από την πίσω πόρτα στην κοινοπραξία που ελέγχει το
«Ελευθέριος Βενιζέλος;»
Αγνωσται οι βουλαί του Μαξίμου, όμως, για
να καταλάβει κανείς τη σύγκριση θα πρέπει να δει την περίπτωση του πολύ
μικρότερου αεροδρομίου της Σόφιας το οποίο αποτιμάται κοντά στα 4 δις ευρώ.
Το μείζον ερώτημα είναι και πάλι: Αν η
Κομισιόν δεν κρατούσε στα συρτάρια της επί έξι μήνες τον φάκελο με το τίμημα
των 600 εκατ. ευρώ και δεν πίεζε για μεγαλύτερο ποσό, θα είχαμε μια συμφωνία –
σκάνδαλο; Θα χαρίζονταν δηλαδή περισσότερα από 600 εκατ. ευρώ που τώρα η
κυβέρνηση θα εισπράξει και μάλιστα επιχαίρει για την τεράστια αυτή επιτυχία;
Υπενθυμίζεται ότι μέτοχοι του Αερολιμένα
είναι με 25% το ελληνικό Δημόσιο, 30% το ΤΑΙΠΕΔ και το υπόλοιπο ανήκει σε
ιδιώτες, ήτοι 26,7% στην Avi Alliance GmbH, 13,3% στην Avi Alliance Capital
GmbH και 5% στην οικογένεια Κοπελούζου.
Τα δημόσια έργα
Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, έξαλλος ο
Τσίπρας επειδή η ΝΔ τον ταύτισε με επιχειρηματίες και του γύρισε πίσω την
κατηγορία του διαπλεκόμενου, δίνοντας και συγκεκριμένα ονόματα, αφού «ξέχασε»
να αναφερθεί στις επαφές που είχε με τους επιχειρηματίες Σαββίδη και
Λαυρεντιάδη, έκανε αναφορά στον εργολάβο Χρήστο Καλογρίτσα. Ο πρωθυπουργός είπε
ότι δεν έδωσε κανένα έργο στον «κόκκινο εργολάβο» όπως χαρακτηριζόταν μέχρι
πρότινος, ότι έγιναν διαγωνισμοί κι ότι κατέθεσε προσφορές ο εν λόγω
επιχειρηματίας.
Ολως τυχαίως βεβαίως έγινε η κατάτμηση
έργων σε πολλές εργολαβίες από τις οποίες 6-7 πήρε ο Καλογρίτσας δίνοντας
προσφορές που για όποιον ήξερε την αγορά «απλώς δεν έβγαιναν». Πράγματι η
εταιρεία Τοξότης ανέλαβε τα έργα αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν αδύνατο να τα διεκπεραιώσει
και γι’ αυτό πρόσφατα η κυβέρνηση βρήκε «λευκό ιππότη». Η Ελλάκτωρ ανάλαβε να
φτιάξει τα έργα που ο εκλεκτός Καλογρίτσας πήρε αλλά από την αρχή ήταν δεδομένο
ότι δεν θα μπορούσε να εκτελέσει.
Η σχέση του Καλογρίτσα με την κυβέρνηση
έσπασε για τα καλά μετά την αποτυχημένη προσπάθειά του να πάρει τηλεοπτική
κανάλι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να γίνουν αποδεκτά ως περιουσιακό
στοιχείο τα «βοσκοτόπια» της Ιθάκης. Εκτοτε ο εργολάβος όπου βρεθεί κι όπου
σταθεί βρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας «με εκμεταλλεύτηκαν και τώρα με κατέστρεψαν».
Στο φως έρχεται μια υπόθεση σφοδρής
αντιπαράθεσης του Καλογρίτσα με τον ΔΕΔΔΗΕ για μια σύμβαση ύψους 14 εκατ. ευρώ.
Η εταιρεία Τοξότης υποστηρίζει ότι υπήρξε συνεπής στις υποχρεώσεις της και δεν
πρέπει να κηρυχθεί έκπτωτη με τον ΔΕΔΔΗΕ να υποστηρίζει ότι εξαιτίας του Τοξότη
παρ’ ολίγο να μείνει χωρίς ρεύμα η μισή Αθήνα.
Η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια καθώς η
εταιρεία έχει καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα για να μην κηρυχθεί έκπτωτη και κάνει
λόγο για ασυνέπεια του ΔΕΔΔΗΕ. Με τη σειρά του ο διαχειριστής υποστηρίζει ότι η
εταιρεία Τοξότης αδυνατούσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και είχαν παγώσει
τα έργα.
Η εταιρεία ανταπαντά ότι η καταγγελία της
σύμβασης έγινε επειδή κάποιοι θέλουν να διαλύσουν τον «Τοξότη» και συνέπεσε με
δημοσιεύματα στον τύπο εναντίον του. Και κάπως έτσι ο άλλοτε εκλεκτός έχει
γίνει εχθρός της κυβέρνησης.
Ο δαιμόνιος Κύπριος
Ο «Ελεύθερος Τύπος» αποκαλύπτει επίσης μια
άλλα περίεργη ιστορία που αφορά τον δαιμόνιο κύπριο δικηγόρο Αρτέμη Αρτεμίου, τον
πολύ συνηθισμένο επισκέπτη στο Μαξίμου, φίλο και… συνταξιδιώτη του Νίκου Παππά
με ιδιωτικό αεροπλάνο από το Καράκας για τον… εξωτερικό παράδεισο της
Καραϊβικής.
Ο Νίκος Παππάς σε ραδιοφωνική του
συνέντευξη στον Real FM παραδέχθηκε ότι το ταξίδι στη Βενεζουέλα είχε όντως
πραγματοποιηθεί. «Το ταξίδι είχε γίνει τότε και συμμετείχαν και άλλα στελέχη
του ΣΥΡΙΖΑ. Εγινε μια διερεύνηση αν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να
επισκεφθεί τη Βενεζουέλα. Και εξετάστηκε η αγορά προϊόντων από τα κρατικά
σούπερ μάρκετ της Βενεζουέλας εκείνο τον καιρό», ανέφερε ο Νίκος Παππάς.
Δεν έπεισε και πολλούς βεβαίως καθώς έμεινε
αναπάντητη η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον Αρτεμίου ο οποίος το 2016 είχε βρεθεί στο
Μαξίμου, υποτίθεται για να καταθέσει επενδυτική πρόταση για λογαριασμό πελάτη
του.
Μικρή λεπτομέρεια; Το ιδιωτικό λίαρ τζετ με
το οποίο ο Παππάς και ο Αρτεμίου συνταξίδεψαν ανήκει στον Μαχέντ Χαλίλ, ενός
λιβανέζικης καταγωγής επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στη Βενεζουέλα και
φέρεται να είχε βρεθεί στο στόχαστρο των αμερικανικών διωκτικών αρχών.
Από έρευνα του Armando.Info στη Βενεζουέλα
–ενός από τα μέσα ενημέρωσης που συμμετέχουν στα Panama Papers- σε συνεργασία
με το Protagon εντοπίστηκε ότι ο κ. Χαλίλ συνεργάζεται «έντονα» με το καθεστώς
Μαδούρο και ότι έχουν βρεθεί τουλάχιστον επτά περιπτώσεις εταιρειών του οι
οποίες έχουν συνάψει κρατικά συμβόλαια.
Επιπλέον, πηγές του Armando.Info ανέφεραν
ότι υπάρχουν πληροφορίες πως η Distribuidora Agromar, μία εταιρεία με έδρα τη
Βενεζουέλα, είναι συμφερόντων του κ. Χαλίλ και ότι ανάμεσα σε άλλα διανέμει και
προϊόντα λιπασμάτων. Κατά την έρευνα του Armando.Info βρέθηκε επίσης ότι η
πρώην γενική εισαγγελέας της Βενεζουέλας Λουίζα Ορτέγκα Ντιάζ, η οποία σήμερα
ζει αυτοεξόριστη σε χώρα της Νοτίου Αμερικής, είχε ξεκινήσει να ψάχνει εταιρείες
του κ. Χαλίλ υπό την υποψία παράνομων πράξεων σε σχέση με ξένο συνάλλαγμα.
Ο Αρτεμίου ονομάζεται και «δικηγόρος των
off shore» καθώς σύμφωνα με τα Panama Papers διαχειρίζεται τέτοιες εταιρείες
και όπως έλεγε ο ίδιος ήταν πελατών του.
Ο ίδιος απαντούσε στις κατηγορίες για
σχέσεις του με την κυβέρνηση ότι το γραφείο του παρέχει νομικές συμβουλές σε
πρόσωπα με επιχειρηματική δραστηριότητα στην Κύπρο και στο εξωτερικό και για
αυτό το λόγο έχει συναντήσεις με κρατικούς αξιωματούχους, και στελέχη
οργανισμών και εταιρειών.
Επίσης, σημείωσε ότι στις 10 Οκτωβρίου 2016
είχε συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου για να υποβάλει, εκ μέρους και για λογαριασμό
πελάτη του, πρόταση με επενδυτικό ενδιαφέρον στην Ελληνική Δημοκρατία, καθώς
και ότι δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την κυπριακή εταιρεία μέτοχο της
Αυγής.
Όσο για τις offshore με τις οποίες
συνδεόταν στη δημοσιευμένη βάση δεδομένων των Panama Papers, o κ. Αρτεμίου
δήλωσε: «Είναι προφανές ότι γίνεται μια προσπάθεια σύνδεσης των επαγγελματικών
μου δραστηριοτήτων με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα στηριζόμενη στο
ψεύδος και στην υπερβολή.
Σημειώνω, ως παράδειγμα, την αναφορά στο
δημοσίευμα ότι τάχατες κατέχω περίοπτη θέση στα Panama Papers τη στιγμή που
συνδέομαι με 3 μόνο από τις 7000 περίπου χιλιάδες εταιρείες που συνδέονται με
την Κύπρο. Και οι 3 εταιρείες συστάθηκαν και λειτουργούν για λογαριασμό πελατών
μας που ΔΕΝ είναι πολιτικώς εκτεθειμένα πρόσωπα στην Κύπρο ή στην Ελλάδα».
Το Protagon ωστόσο έφερε νέα στοιχεία στο
φως σύμφωνα με τα οποία εντοπίστηκαν αρχεία και για τις τρεις offshore με τις
οποίες συνδεόταν ο κ. Αρτεμίου. Αν και ο ίδιος στην ανακοίνωσή του το 2016
ανέφερε ότι και οι τρεις συστάθηκαν και λειτουργούσαν για λογαριασμό πελατών
του, τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι η Mossack Fonseca, το παναμέζικο δικηγορικό
γραφείο απ’ όπου διέρρευσαν τα Panama Papers, είχε καταγεγραμμένο τον ίδιο ως
ιδιοκτήτη για δύο από τις τρεις offshore.
Οι δύο υπεράκτιες εταιρείες που
εμφανίζονται στα εσωτερικά αρχεία της Mossack Fonseca να έχουν πραγματικό δικαιούχο
τον κ. Αρτεμίου είναι οι Pizzazz Limited, με έδρα τις Βρετανικές Παρθένους
Νήσους και η Alicium Limited με έδρα τις Σεϋχέλλες. Και οι δύο φαίνεται ότι
πέρασαν στην διαχείριση του δικηγορικού γραφείου του το 2015.
Σε έγγραφο το οποίο περιλαμβάνεται στη νέα
διαρροή αναφέρεται η αποδοχή της κυριότητας της Alicium Limited από τον κ.
Αρτεμίου τον Φεβρουάριο του 2017, ενώ πριν από αυτό το χρονικό σημείο η Mossack
Fonseca δεν εμφανίζεται να έχει γνώση σε ποιον ανήκει η εν λόγω offshore.
Σε άλλο νέο αρχείο της παναμέζικης
δικηγορικής εταιρείας, το οποίο δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2016 (έναν μήνα μετά
τις αρχικές αποκαλύψεις των Panama Papers), το όνομα του κ. Αρτεμίου φέρεται να
εμφανίζεται ως αυτό του πραγματικού ιδιοκτήτη της Pizzazz Limited με έδρα τις Βρετανικές
Παρθένους Νήσους.
Στη νέα διαρροή εντοπίζονται επίσης
διάφορες λεπτομέρειες για το αντικείμενο και τις δραστηριότητες της εν λόγω
offshore, όπως αυτές φέρεται ότι είχαν δηλωθεί από την πλευρά του κ. Αρτεμίου,
και οι οποίες προκαλούν απορίες εάν λάβει κανείς υπόψη του ότι επρόκειτο για
μία offshore που είχε πραγματικό ιδιοκτήτη έναν δικηγόρο.
